Yunanistan'da her 10 kişiden 9’u ayrımcılığa uğradığını düşünüyor
Yapılan bir ankette, katılımcıların %85’i cinsiyet, yaş, ailevi ya da sosyal durumları nedeniyle ayrımcılığa maruz kaldıklarını ifade etti
Yunanistan'da toplumdaki kalıplaşmış yargılar üzerine yapılan bir ankette, katılımcıların %85’i cinsiyet, yaş, ailevi ya da sosyal durumları nedeniyle ayrımcılığa maruz kaldıklarını ifade etti. Üstelik bu kişilerin yarısı, başkalarına farkında olmadan ayrımcılık yaptıklarını da itiraf etti.
Anket, Sosyal Eylem ve Yenilik Merkezi (Kentro Koinonikis Drasis kai Kainotomias) tarafından 1.928 yetişkinle, Ocak-Mayıs 2025 tarihleri arasında anonim anket yöntemiyle gerçekleştirildi.
AMNA'da yer alan habere göre katılımcıların %90’ı, Yunan toplumunda kalıplaşmış yargıların çok yaygın olduğu görüşünde birleşirken; bu yargıların, özellikle belli sosyal gruplara karşı davranışları doğrudan etkilediği düşünülüyor. En yaygın ayrımcılık türleri olarak; cinsel yönelim, toplumsal cinsiyet ifadesi, sosyal statü, ırk ve etnik köken ön plana çıktı.
Ayrımcılığın En Sık Yaşandığı Alanlar:
Ankete göre ayrımcılık en çok iş arama sürecinde, iş yerinde, internet ortamında, konut ararken ve polisle temas anlarında yaşanıyor.
Katılımcıların %48’i bilinçsizce ayrımcılık yaptığını kabul ederken, %8’i bunu bilinçli olarak yaptığını belirtti. %15’lik bir kesim ise hiç ayrımcılığa uğramadığını söyledi.
Cinsiyet ve Yaşa Dayalı Ayrımcılık Öne Çıkıyor
Kişisel olarak yaşanan ayrımcılık türlerinde en sık karşılaşılanlar; cinsiyet (%33), yaş (%25) ve ailevi ya da sosyal durum (%20) oldu.
Ayrımcılığın en sık yaşandığı yerler ise iş yeri (%34) ve kamusal alanlar (%24) olarak belirtildi. Kadınlar ve büyük şehirlerde yaşayanlar, daha fazla ayrımcılığa maruz kaldıklarını ifade etti.
Resmi Bildirimler Yetersiz
Katılımcıların sadece %20’si uğradıkları ayrımcılık olayını bildirdi. Bu bildirimin çoğu aile ve arkadaş çevresine gayriresmî olarak yapıldı.
Resmî başvurularda ise en çok işveren (%20), polis (%11) ve avukat (%6) gibi mercilere gidildi. Olayı bildirmeyenlerin gerekçeleri arasında korku, güvensizlik, failin konumu, utanma, destek eksikliği ve “önemsiz bulma” gibi nedenler yer aldı.
