Η απώλεια των μειονοτικών δικαιωμάτων: Από την Ευρώπη ως την Αθήνα και την Θράκη

Στo προηγούμενo άρθρο αναφερθήκαμε σε θαύματα που μπορούν να γίνουν στο χώρο του πολιτισμού. Σε θαύματα μέχρι σήμερα στην Θράκη μας έχει συνηθίσει η εκάστοτε κυβέρνηση.

Θυμάστε εκείνη την τροπολογία που έδινε το δικαίωμα σε Έλληνες πολίτες που δικαιώθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να ζητήσουν επανεξέταση της υπόθεσής τους στα ελληνικά δικαστήρια. Εκείνη η επίμαχη τροπολογία που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας με την κινδυνολογία που κυριάρχησε σχετικά με την αναγνώριση τούρκικων σωματείων στη Θράκη.

Ε, λοιπόν, εκείνη η τροπολογία αποσύρθηκε μεν στην αρχική της μορφή, αλλά επανήλθε, ψηφίστηκε και όπως λέει μια γνωστή λαϊκή ρήση, ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Η τροπολογία διατήρησε την αρχική της διατύπωση. Στη δεύτερη ωστόσο διατύπωσή της προστέθηκε η πρόβλεψη ότι η προσθήκη αυτή ισχύει «με την επιφύλαξη και τους περιορισμούς που προβλέπονται στις επιμέρους διατάξεις της ΕΣΔΑ, περί προστασίας της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, της πρόληψης του εγκλήματος, της προστασίας της υγείας ή ηθικής και της προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών τρίτων». Με πρόταση της αντιπολίτευσης πριν την ψήφιση προστέθηκε και η φράση «διεθνείς συνθήκες», πέραν των όσων προβλέπει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Με απλά λόγια, πήραμε την τροπολογία, την κλειδώσαμε από τη μία μεριά, την αμπαρώσαμε από την άλλη, δεν έμεινε κανένα περιθώριο, κενό, παραθυράκι να μπει ή να βγει κανένα τούρκικο σωματείο. Λίγο η εθνική ασφάλεια, λίγο οι διεθνείς συνθήκες, και ο φόβος των μειονοτικών σωματείων διαλύθηκε πάνω από τη Βουλή. Η τροπολογία πέρασε με ευρεία πλειοψηφία, αλλά φυσικά σε τόσο κρίσιμα θέματα, σε θέματα που έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις, οι βουλευτές της Μειονότητας, τέσσερις στον αριθμό, την καταψήφισαν.

Είναι σημαντικό ίσως ότι από τους τέσσερις βουλευτές της Μειονότητας, οι τρεις εκλέγονται με το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να γελάνε πίσω από τις πόρτες των πολιτικών τους γραφείων με την επιτυχία, στα ψιλά γράμματα ωστόσο όσων είναι σε θέση να διαβάσουν και να ερμηνεύσουν τα μειονοτικά ζητήματα, η καταψήφιση από τρεις κυβερνητικούς βουλευτές οι οποίοι φέρουν την ταυτότητα μελών της Μειονότητας της Θράκης μαρτυρά την πλήρη αποτυχία της Κυβέρνησης στον χειρισμό μειονοτικών θεμάτων.

Μαρτυρά εμμέσως επίσης, ότι για μία ακόμα φορά οι βουλευτές χρησιμοποιούνται από τα κόμματα ως δεξαμενή ψήφων και δεν αντιμετωπίζονται ως ισότιμα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Διότι αν συνέβαινε αυτό έπρεπε να υπάρξει διάλογος σε ουσιαστική βάση, διάλογος με επιχειρήματα, θα έπρεπε αν μη τι άλλο να ζητηθεί η γνώμη των βουλευτών και να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

Η γενική αίσθηση που μας άφησε τελικά η ψήφιση της τροπολογίας είναι ότι η κινδυνολογία μπορεί να παρεμβαίνει στον κυβερνητικό σχεδιασμό και να καθορίζει πολιτικές αποφάσεις, να παρεισφρέει σε νόμους.

Ο τέταρτος βουλευτής της Μειονότητας, Ιλχάν Αχμέτ, που εκλέγεται με την Δημοκρατική Συμπαράταξη, αιτιολόγησε την άρνησή του και μέσα σε όλα ανέφερε κάτι πολύ σημαντικό «Επισημαίνω, ότι με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χάθηκε μία ιστορική ευκαιρία ώστε να αποδείξουμε ότι όταν μιλούμε για ανθρώπινα δικαιώματα το εννοούμε, πράγματι. Χωρίς αστερίσκους και προφάσεις που αλλοιώνουν το πραγματικό μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε και στην διεθνή κοινότητα αλλά και στην ελληνική κοινωνία».

Πράγματι, όπως όλα δείχνουν, θέλει τόλμη να αποδειχθεί ότι το ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ουσιαστικό και θέτει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι τις πολιτικές και την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.

Θέλει τόλμη να νομοθετήσει κανείς για ανθρώπινα δικαιώματα στη βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αν η τροπολογία στην αρχική της μορφή ίσως άφηνε ένα περιθώριο, ένα παραθυράκι για να συζητήσει κανείς σε ουσιαστική βάση περί των μειονοτικών σωματείων στην Ελλάδα, τώρα με τις προσθήκες και της Νέας Δημοκρατίας περί διεθνών συμβάσεων, με την προσθήκη του αριστερού κυβερνητικού κόμματος περί εθνικής ασφάλειας, έκλεισε οριστικά το ενδεχόμενο για μία τέτοια συζήτηση. Όπως πολύ σωστά το ανέφερε στην ομιλία του και ο Ιλχάν Αχμέτ, η τροπολογία μετατράπηκε σε απαγορευτική διάταξη για κάθε μελλοντική προσπάθεια αναγνώρισης συλλόγων ή εφαρμογής των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με αυτούς.

Ο Πρόεδρος της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης, Οζάν Αχμέτογλου, σε μία δήλωση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα είπε όλα: «Όταν αφορά τις μειονότητες στην Ελλάδα (Τουρκική, Μακεδονική) αναζητείται και βρίσκεται τρόπος για τη μη εφαρμογή του».

Από την άλλη δημόσια πανηγύρισε ο πρόεδρος του έτερου κυβερνητικού κόμματος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος ο οποίος σε ανακοίνωσή του χαρακτήρισε γενναία την πρωτοβουλία του Υπουργού Δικαιοσύνης επειδή όπως αναφέρει «θωρακίζει απόλυτα τη Θράκη μας και τα συμφέροντα του Ελληνικού Έθνους».

Δίπλα του σύσσωμος ο ελληνικός πολιτικός κόσμος σφυρίζει αδιάφορα δίνοντας αρνητική ψήφο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αρνητική στα μειονοτικά σωματεία, αρνητική στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τις ίδιες μέρες πραγματοποιήθηκε συνάντηση των μελών της Συμβουλευτικής Επιτροπής Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, Μπιναλή Γιλντιρίμ, στην Άνκαρα.

Σε αυτήν ο Τούρκος πρωθυπουργός χαρακτήρισε την Μειονότητα ως γέφυρα φιλίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και κάλεσε τους ομογενείς να «επωφελούνται από τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των στάνταρς της Ευρώπης». Κάποιοι στην Ελλάδα ερμήνευσαν αυτήν την επίσκεψη ως συνέχεια στο σίριαλ με τα μειονοτικά σωματεία κι ότι η Τουρκία ανεβάζει τους τόνους σχετικά με το θέμα αυτό. Ξεχνούν φαίνεται ότι στην Ελλάδα με μία τροπολογία διορθώνεται κάθε κακό, έρχονται τα ευρωπαϊκά στάνταρ στα μέτρα και τα σταθμά των εθνικών ελληνικών στάνταρ.

ΠΗΓΗ