Doğan güneşle birlikte yitirmekte olduğumuz değerleri yeniden hatırladım
Son haftalarda Cumartesi günleri güneşin doğuşunu farklı yerlerde farklı ortamlarda ve farklı insanlarla karşılıyorum. Nedeni ise T.C. Gümülcine Başkonsolosu Mu

Son haftalarda Cumartesi günleri güneşin doğuşunu farklı yerlerde farklı ortamlarda ve farklı insanlarla karşılıyorum. Nedeni ise T.C. Gümülcine Başkonsolosu Mustafa Sarnıç’ın Müftü İbrahim Şerif’le birlikte başlatmış oldukları “sabah namazını köylerde soydaşlarla birlikte kılma programı” na eşlik etmemdir. Sabahları çok erken saatlerde uyanmak konusunda zorlansam da bir gazeteci olarak bu programı takip etmekten oldukça haz alıyorum ve bu ziyaretlere yürektnk, severek eşlik ediyorum.
Öncelikle şunu belirtmem gerekiyor ki, bu ziyaretlerin bildiğimiz klâsik ziyaretlerden çok farklı olduğunu gördüm. Bu ziyaretlerden oldukça etkilendiğimi söyleyebilirim. Etkilenmemin nedeni belki de kendimizi bırakmış olduğumuz şehir hayatının boşluğunda ve hayatın koşuşturmaları karşısında yitirdiğimiz, son zamanlarda arayıp da bulamadığımız bazı değerlerle, güzelliklerle ve en önemlisi samimi ortamla karşılaşmış olmamdır.
Toplum olarak her ne kadar değerleri koruma konusunda mücadele veriyor olsak da, kişisel olarak bazı değerlerimizi yitirdiğimiz bir gerçektir. Sizi bilmem ama ben şehir hayatında iki yüzlülükle, sahte gülüşlerle, yalan ve kandırmalarla çok sık karşılaşmaya başladım. İnsanlar artık birbirine hal hatır sormaz oldu ve selâmını da zoraki bir şekide veriyor. Herkes kendisinden daha iyi olanı takdir etmek yerine onu nasıl kötülerim, ona nasıl zarar veririm düşüncesiyle hareket ediyor ve onun kuyusunu kazmakla uğraşıyor.
Bunlarla birlikte toplumumuzda artık “biz” duygusu yerine “ben” duygusunun hakim olmaya başladığı da bir gerçektir. Buna da ne yazık ki bazı olaylar sayesinde şahit oluyoruz. Belki de toplum olarak bazı değerleri bundan dolayı yitiriyoruz. Birlik-beraberliği samimi bir şekilde istemediğimiz ve bunun için gerçek anlamda kişisel değil, birlikte hareket etmediğimiz için yitiriyoruz.
Katılmış olduğum ziyaretlerde şehirde kaybettiğimiz değerlerin köylerde hala canlı bir şekilde yaşatıldığını görmek beni oldukça mutlu etti. Ziyaretlerde köylü soydaşlarla çok kısa süreliğine dahi olsa bir arada bulunmak, onlarla sıcak ve samimi bir ortamda sohbet etmek, yaşadığımız şehir hayatında kişisel anlamda kaybetmeye başladığımız değerleri Cumartesi sabahları doğan güneş bizlere yeniden hatırlattı.