İSLAM’IN EVRENSELLEŞMESİ VE İNSANLARIN ÖZGÜRLEŞEREK İNSANLIKLARINI YAŞAMALARI

Benim inancıma göre bugüne kadar hiçbir din, felsefe ve doktrin bilim ve teknolojinin dışında evrenselleşme imkanını bulamamıştır.

Şu kabullenmemiz gereken bir husustur ki, bu Batı’nın Rönesans medeniyeti bilim ve teknolojiyi evrenselleştirmiştir. Batı dünyası, maddede yani beden, hayvan, bitki ve cansız varlıklar hakkında, fen bilimlerinde bu kadar ileri gitmiş olduğu ve sanayi devrimi denilen bir mucizeyi gerçekleştirmiş olmasına rağmen insanın özgürlüğünü daraltmış ve onun kişiliğini bölüp parçalamış, artık o kendi başına ve bizzat özüne dayanarak bir iş yapamaz hale gelmiştir.

İslam öncesi dinlerin mahalli, yöresel ve bölgesel bir özellikleri vardır. Onlar evrensel esaslardan ve prensiplerden uzaktırlar. Dinler arasında “Ey insanlar!” diye tüm insanlığa hitap eden tek evrensel din ve tüm insanları kucaklayıp bayrağının altında özgür bir şekilde yaşama hakkı ve vatandaş olma hakkını bahşeden tek din İslam dinidir.

Prof. Dr. Ali Özek, İslam ve Demokrasi adlı eserde ( s, 16), Hz Peygamberin 10 senelik Medine devrinde:

1-Müslümanlar,
2-Yahudiler,
3-Hristiyanlar,
4-putperestler,
5-Münafıklar olmak üzere 5 sınıf insanı idare etmiştir, demiştir.

İslam bayrağının altında her tür ve her türlü insan özgür bir şekilde insanca yaşayabilir. Çünkü İslam insanları inançlarına göre sınıflamaz. Hatta bu hususta İslam, inanmayı ve inanmamayı bile serbest bırakmıştır. Çünkü ayette “Dileyen inansın, dileyen de inkar etsin” (Kef 18/ 29) , buyrulmuştur. Bunun için İslam düzeninde günah işlemek de sevap işlemek de serbesttir. Ancak sevaplar açıktan işlenirken günahlar gizli yapılır.

Hz Muhammed Medine’de halkın tüm temsilcilerini toplayarak birlikte Medine Site devletinin Anayasasını yapmıştır. Bu anayasanın tam metni için Muhammed Hamidullah'ın "el-Veseiku's- Siyasiyye" adlı kitabı ile Salih Tuğ'un "İslam Ülkelerinde Anayasa Hareketleri" İstanbul-1966, s. 31-40, eserine ve Muhammed Hamidullah, İslam Peygamberi, I, 188-210. Sayfasına bakınız.

Aristo, Konfiçiüs, Kavtiliya'nın çalışmaları, hükümdarlar tarafından konulmuş anayasalar değildir; bunlar sadece prensler ve siyasi ilimler talebesi için öğrenim vasıtalarıdır. Aristo'nun yazmış olduğu "Atina Anayasası" dahi bu site devletin daha ziyade tarihi bir tasviridir.(Muhammed Hamidullah, İslam Peygamberi, I, 188-210.)

Salih Tuğ eserinde bu muahedenin hukuki değeri üzerinde durarak, Wellhausen ve Leone Caetani gibi batılı müsteşrik yazarların, onu hak ve vazifeleri düzenleyen "siyasi bir program" ve "siyasi bir beyanname" (Erlass) olarak nitelendirdiklerini, Muhammed Hamidullah'ın ise (Bkz. M. Hamidullah, İ. Peygamberi, I, 189) anayasa diyerek, Hz. Peygamber'in Medine halkı ile birlikte teşri ettikleri bu yasanın yeryüzünde ilk yazılı devlet anayasası olduğu tezini ortaya attığını söylemektedir. (Salih Tuğ, a.g.e., s. 43.)

Hamidullah'ın ifadeleri aynen şöyledir: "Bu anayasa, ilk İslam Devleti'nin Anayasası olmasından başka, aynı zamanda yeryüzünde bir devletin vazettiği ilk yazılı anayasa olma hususiyetine de sahiptir." (M. Hamidullah, a.g.e. I, 189.)