Eλαττώθηκε ο αριθμός των μουσουλμάνων κατά 62% μετά τους βαλκανικούς πολέμους

Την περίοδο του 1912-1913 πραγματοποιήθηκε αγριότητα κατά των μουσουλμάνων σε βαλκανικές χώρες ελαττώθηκε ο αριθμός τους. Οι μουσουλμάνοι που έμειναν εκεί μετά τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας αναγκάστηκαν να ζουν στην περιοχή κάτω από τις άγριες εφαρμογές των διοικητών των βαλκανικών χωρών. Σύμφωνα με τα δεδομένα του Justin McCarthy σε βαλκανικούς πολέμους σκοτώθηκαν 632.408 μουσουλμάνοι και άλλοι 812.771 αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Ως αποτέλεσμα λοιπόν μετά τους βαλκανικούς πολέμους ελαττώθηκε ο αριθμός των μουσουλμάνων κατά 62% σε βαλκανικές χώρες. Ακόμα και σήμερα σε βαλκανικές χώρες βλέπουμε ότι υπάρχουν διαφορετικές δηλώσεις σχετικά με τους πολέμους που πραγματοποιήθηκαν πριν από ένα αιώνα όπου κάποιες χώρες δεν κάνουν αναφορά στην αγριότητα που βιώθηκε στην περιοχή.

Σχετικά με την ιστορία που αφορά τα βαλκάνια οι διανοούμενοι συμφωνούν στο ελάχιστο μεταξύ τους και πιστεύουν σε διαφορετικές απόψεις. Έτσι σχετικά με τον πρώτο και δεύτερο βαλκανικό πόλεμο το 1912 και 1913 οι διανοούμενοι έχουν διαφορετικές απόψεις. Αυτό συμβαίνει επειδή στα Βαλκάνια ζουν διάφορα έθνη και οι πόλεμοι για τους ίδιους έχει διαφορετικά αποτελέσματα. Μερικοί τους πολέμους αυτούς θεωρούν ως νίκες κάποιοι άλλοι ως ήττα επίσης μερικοί άλλοι αναφέρουν ότι πραγματοποιήθηκε εθνοκάθαρση.  Για παράδειγμα για τους Σέρβους οι βαλκανικοί πόλεμοι σημαίνουν η απελευθέρωση του Κοσόβου. Για τους Αλβανούς είναι η εισβολή κατά του Κοσόβου από τους Σέρβους. Για τη Σερβία, Ελλάδα και το Μαυροβούνιο οι βαλκανικοί πόλεμοι ήταν ότι το καλύτερο για να εφαρμόσουν τα εθνικά τους πολιτικά προγράμματα. Για τη Βουλγαρία, Αλβανία, Μακεδονία και την Τουρκία έχει σημασία κατακερματισμού των εδαφών. Από την άλλη σε βαλκανικές χώρες οι εθνικιστικοί κύκλοι στην επέτειο των βαλκανικών πολέμων θέλουν οι χώρες τους να αναφέρονται με δίκαιο τρόπο για τα όσα έχουν κάνει στο παρελθόν.  Για παράδειγμα μερικοί από τους Σέρβους θέλουν να αναφέρεται η επιτυχία της Σερβίας στους βαλκανικούς πολέμους. Κάποιοι άλλοι στην Τουρκία αναφέρουν ότι στους βαλκανικούς πολέμους εφαρμόστηκε αγριότητα κατά των Τούρκων και μουσουλμάνων.

Στα βαλκάνια ακόμα και οι καλές προσπάθειες πολλές φορές δημιουργούν κάποια προβλήματα και συζητήσεις. Τα έθνη στα Βαλκάνια συμπεριφέρθηκαν μαζί απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Για παράδειγμα πήραν μέρος μαζί σε πολέμους όλα τα έθνη στα Βαλκάνια απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Αλλά δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε ποιο σημείο θα σταματούσαν οι βαλκανικοί πόλεμοι. Αυτός ήταν ο λόγος που ξεκίνησε τον δεύτερο βαλκανικό πόλεμο. Τα έθνη στα βαλκάνια προσπάθησαν αυτή την περίοδο να αποκτήσουν περισσότερα εδάφη όπως στον Μεσαίωνα. Κάποια έθνη απόκτησαν αρκετά εδάφη και νόμιζαν ότι τα εδάφη αυτά θα ανήκαν στους ίδιους αλλά στα εδάφη αυτά ζούσαν και άλλα έθνη. Για το λόγο αυτό για αρκετά χρόνια στα βαλκάνια συνέχισαν τα προβλήματα ανάμεσα στα έθνη.

Από την άλλη και τα πολιτικά σύνορα δεν ταυτίζονταν με τα εθνικά σύνορα μετά τους βαλκανικούς πολέμους. Σε μια χώρα αναγκάστηκαν να μείνουν και να ζήσουν διάφορα έθνη το οποίο έφερε την κατάσταση να ξεσπούν νέοι πόλεμοι στα Βαλκάνια. Πριν από 104 χρόνια τα έθνη στα Βαλκάνια έφτασαν σε σημείο να κάνουν μια επιλογή για την ανεξαρτησία τους. Σήμερα ακόμα βλέπουμε ότι για τα προβλήματα στην περιοχή ο καθένας υποστηρίζει τη δικιά της άποψη και δεν συμπεριφέρονται μαζί απέναντι στα προβλήματα. Οι εξελίξεις στο Κόσοβο, Μακεδονία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη συνεχίζουν να είναι απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια στα βαλκάνια.  Η συνεργασία στην περιοχή μπορεί να φέρει τη λύση στα προβλήματα όπου οι άνθρωποι πρέπει να μην διστάζουν για τα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν αλλά πρέπει να κοιτάξουν το μέλλον. Με σωστή προσέγγιση στα όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν μπορούν να εξηγηθούν καλύτερα τα αποτελέσματα των βαλκανικών πολέμων.

Πηγη