Azınlık haklarımızdan bile mahrum etmeye çalışıyorlar

Yıllardır ilkokul öğretmenliği yapan biri ömrünün son demlerinde kafa dinlemek ve huzurlu bir yaşam geçirmek adına güzel, sakin bir yerden ev alır. İlk günlerini huzur içinde geçirmeye başlayan öğretmen bir vakit sonra mahalle çocuklarının toplanıp evinin hemen yakınında bulunan çöp bidonlarına sopalarla vurup ses çıkardıklarını görür. Onlara kızmaz ve olumsuz tek bir söz söylemez çünkü bunu yaptığında çocukların bu işten vazgeçmek yerine daha fazla ses çıkaracaklarını çok iyi bilir. Bir gün yanlarına iner ve onlara güzel iş yaptıklarını ve isterlerse bunu paraya çevirebileceklerini ifade eder. Onlara bir teklifte bulunur. Her gün ellerindeki sopalarla bidonlara vurmaları karışlığında bir miktar para ödeyeceğini söyler. Tahmin ettiğiniz gibi çocuklar bu teklife sıcak bakarlar. Anlaşma sağlanmıştır. Bir vakit sonra öğretmen çocukların yanına iner ve bu aralar işlerinin bozulmaya başladığını dolayısıyla ödediği paranın ancak yarısını verebileceğini söyler. Bir müddet sonra tekrar çocukların yanına iner bu sefer onlara iflas ettiğini, hiç parasının kalmadığını artık tek bir kuruş bile ödeyemeyeceğini bildirir. Çocuklar istisnasız şöyle der; o halde biz de bundan böyle yokuz. "Kendine bidonlara bedava sopa vuracak başka elemanlar bul" derler ve bir daha öğretmenin evinin yakınlarından bile geçmezler. Algı yönetimi aynı zamanda insan duygu ve motivasyonlarının da bir amaç doğrultusunda yönlendirilmesi demek.

Bu konuda da tabii ki basının büyük rolü çok büyük. Amaç sadece haber yapmak değil, yalan haber de olsa okuyucularını buna inandırmak. Son zamanlarda Yunan basınında yapılan da bu zaten. Türkçe’den Yunanca’ya tercüme edilen yazılar bir de kılıfına uydurulmuş fotolarla süslendiğinde, ilk olarak korku tohumlarının etrafa yayılmasını, ardından da bazı insanlara, bilinçaltlarına yerleştirdikleri inançlarla, gerektiği yerde gerekli operasyonların yaptırılabilmesini sağlıyor. Hiç para harcamadan, yorulmadan ve zorlanmadan. İnsanların beyinleri ile oynuyorlar sizin anlayacağınız. Küçük şeyleri kafalarına sokup kendi hayal güçleriyle onları büyütmelerini sağlıyorlar. Ve ne yazık ki hala bu memlekette bunlara inanan bir sürü zavallıcık var. Bir yandan kriz, bir yandan milliyetçilik, diğer yandan umutsuzluk insanı farklı arayışlara sürüklediğinden, sahte kahramanlık vaatlerinden nasibini alıyor herkes. Tabii bir de işin içine kilise girdiğinde, ha bir de eski din adamlarının gelecek konusundaki görüşleri girince Herkül kesiliyor bazıları. Umutsuzluk, umutları oluyor bu insanların. Farkındalık yaratmak için kahramanlık yaptıklarını zannediyor ve beklenmedik anda beklenmedik zararlar yapabiliyorlar, farkına varmadan sadece bilinçaltındaki sesleri dinleyerek. Bazıları Cenneti kazandıklarını, bazıları ise kahraman olduklarını zannediyorlar. İş bitince rüya da bitiyor, yine aç yine beş kuruşsuz. Ama ne yazık ki her defasında kurban bulunuyor ve cehaletin ortasında bu insanlar arttıkça artıyor. Bilginin bir güç olduğunu algılayamayanlar, var olan güçlerini başkalarından da etkilenerek bilgisizce kullanmaya devam ederler. Bu da amaçlarına kolayca varmak isteyen hainlerin işine gelir ve onların hedeflerine hizmet eder.

Beyin yıkama operasyonları artık sosyal medyada insanların hassasiyetleriyle oynanarak yapılıyor, buna yazılı ve görsel medya da yardımcı oluyor. Basın dünya üzerinde 3.cü güç olmaya gidiyor belki de ama yine taraflı, yine paralı. Bağımsız bir basından bahsetmek belki de artık bir hayal ürünü. İnanarak gönülden bu işi yapanlar ise yavaş yavaş piyasadan kayboluyor veya asimile ediliyor. İnandıklarının peşinde gidenler azaldı ve yok olmanın eşiğinde belki de. Çünkü günümüzde yalan haber satıyor. Algı operasyonu yapabilen haber satıyor.

Bir taşkınlık haberinde nehirden balık alıp da çukurlarda birikmiş suların içine bırakırsan, nehrin taşıp da balıkların köye kadar geldiğini göstermiş olursun. Dikkat çekersin.

Bir orman yangınında evlere en yakın bölgedeki ağaçlara sen ateş verirsen haberin korkulu insanların daha çok dikkatini çeker.

Bir hayvanat bahçesinde bir hayvana bilmeyerek zarar verecek birini bulursan bu haberinle hayvancılar derneklerini ayağa kaldırabilirsin. Çünkü senin amacın ses getirmek, kısacası üzüm yemek değil bağcıyı dövmek.

Bu şekilde dikkat çekmeye çalışan bir çok politikacımız da var tabii. Aslında bunların en büyük problemleri aşağılık kompleksleri. Çocuklar gibi aptalca şeyler isteyip veya yapıp dikkat çekmek. Bazen giyimi kuşamıyla, bazen de bir şeyler kırarak veya ses getirecek televizyon kanallarının karşısına geçerek. Bilgi kısıtlığı olan insanları kamera sanatçı, bilgili insanları ise dinleyici yapar. Çünkü dinlemesini bilen insan daha fazla bilgi sahibi olur.

Peki tüm bu olan bitenlerin karşısında bizler ne yapacağız? Hakkın yolu birdir cümlesini o kafacığımıza sokup aynı hedefte kilitleneceğiz. Bir problemin üzerine gidilecekse hep birlikte, vazgeçilecekse de hep birlikte vazgeçeceğiz. Artık ben bilirim devirleri geldi geçti. Artık azınlık ileri gelenlerinin her konuyu açık oturum misali toplanıp tartışması, farklı grup insanların da fikrini alıp uygulamaya geçirmesi lazım. Kurumların koltuk savaşı değil, azınlık hakları savaşı vermesi lazım. Çünkü gördüğümüz o ki, bırakın vatandaşlık haklarını, bizlere verilmiş olan azınlık haklarından bile mahrum etmeye çalışıyorlar, gizlice ve sinsice. Bunu da algı operasyonları yaratarak yapıyorlar. Akıllı olalım. Sonra bayram değil seyran değil, eniştenizin sizi neden öptüğünü araştırır durursunuz. Ötekiler de bu arada yol alır…

Haftaya görüşünceye dek Hoşça kalın Dostça kalın…