Yunanistan, Türk Azınlık derneklerini “derhal” tanıyacak mı?

Elefterotipia gazetesinin 30 Haziran tarihli sayısında, Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin, Yunanistan’dan Türk derneklerini derhal tanımasını istediğini öğrendik.

Elefterotipia gazetesinde yayınlanan habere göre, Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi, İskeçe Türk Birliği, Rodop İli Türk Kadınları Kültür Derneği ile Güney Meriç Azınlık Eğitim ve Kültür Derneği’nin devlet tarafından resmen tanınması talebini içeren bir uyarıyı geçtiğimiz günlerde Yunanistan’a iletti.

Haberde Bakanlar Komitesi’nin Yunanistan’a, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarıyla haklı bulunan Batı Trakya’daki Türk azınlık derneklerinin derhal tanınması ve dernekler kütüğüne kaydedilmesi talebinde bulunduğu belirtiliyor.

Peki Yunanistan bu uyarıyı dikkate alıp Türk derneklerimizi “derhal tanıyacak” mı? Siz buna inanıyor musunuz?

Hayır, dediğinizi duyar gibiyim.

Tabii ki “hayır”, hem de kocaman “hayır”...

Yunanistan’ın böyle bir niyeti olsaydı, işlerin bu noktaya gelmesine izin vermez, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kararları çıkar çıkmaz “Türk” ismi taşıyan bütün Azınlık derneklerimizi kütüğe kaydeder, resmen tanırdı.

Bilinmez tabii ki, bakarsınız devletimizin yöneticilerinin “Türk” ismine ve bu adı taşıyan devlet ve milletlere karşı tarihsel ve ideolojik bakışı değişiverir. Tabii bunun “derhal” olması gerekir ki, normal şartlarda böyle bir şey pek mümkün görünmüyor... Bir devletin, “Doğu’dan gelen en büyük millî tahlike ve tehdit” olarak bellediği bir devleti, milleti ve ondan geriye kalan ve onunla bağlantılı her topluluğu (örnek olarak Azınlığımızı) öyle bir anda “dost” olarak görmeye başlaması mümkün değil.

Böyle bir şeye inanmamız için Yunanistan’ın bir devlet kararı alması gerekir. Devletimizin bu konuda millî bir mutabakat zaptı oluşturması ve bunu bütün veya çoğunluk kararıyla partilere imzalatması gerekir. Bu da şu demek: Yunanistan artık devlet politikalarını tümden değiştirecektir. En başta millî savunma konseptinin tümden değiştirilmesiyle Türkiye artık “en büyük düşman” olarak görülmekten çıkarılacaktır. Bu da Yunanistan için büyük bir rahatlama ve bambaşka bir savunma ve dışilişkiler anlayışı demektir. Artık milyarlarca Euro silahlanmaya değil, ekonominin gelişmesi ve ülkenin kalkınması için harcanmaya başlanacak.

Böyle bir kararı alabilen bir Yunanistan, kısa vadede her türlü krizden kurtulmuş olacaktır. Ancak dediğim gibi, Yunanistan’ın böyle bir kararı, yani devlet olarak Türkiye’ye karşı “düşman” konseptine son vermesi “derhal” verilebilecek, verilse bile hemen uygulanabilecek bir karar değildir. Gerçi bu karar bile benim için büyük bir gelişme olacaktır. Bu bile tarihi bir adım olacaktır. Ama dediğim gibi bu o kadar kolay değil. İşin içinde kilise var. Kilise bu memleketin millî kararlarında ve faaliyetlerinde başat rolü oynar. 1821 Yunan ayaklanması benim eserimdir, diyen bir kiliseden söz ediyorum.  Kimliklerden din hanesi çıkarılsın dendiğinde milyonları sokağa döken bir kilise... “29 Ocak” olaylarında Yunan asıllı vatandaşlarımızı radyolardan Türk Azınlık aleyhine kışkırtan ve saldırtan bir kiliseden bahsediyorum.

Laf lafı açıyor ve bu konuda yazacak o kadar çok şey geliyor ki aklıma bütün gazete sayfaları yetmez. Zaten her fırsatta bunları farklı şekillerde yazıyorum. Önümüzdeki sayılarda bunlara değinmeye çalışırım yine. Gelişmeler de buna müsait...