Yunanistan’ı terk ediyoruz!

Yunanistan ekonomisinin krize girmesi sonucu hayatımızda ekonomik, sosyal, hatta kültürel birçok değişiklik meydana geldi. Göç de bunlardan birisi! Bu mesele Yunanistan için çok büyük bir problem iken bu problemin meydana getirdiği sorunlar da ülke ekonomisini olumsuz etkilemeye devam ediyor.

Ekonomik krizlerin en önemli etkilerinden biri de işsizlik. Bunun sebebi yaşanan şok sebebiyle beklentilerin olumsuzlaşması sonucunda halkın harcamalarını kısması, üreticilerin de üretimi kısması ve üretim maliyetlerini aşağıya çekmek adına işçi alımının durdurulması veya işten çıkarmalardır. Yunanistan’da bilindiği üzere finansal krizin ana kaynağı devlet. Kamu borcunun bir başka deyişle devlet borcunun gereğinden fazla artmış olması nedeniyle borcun sürdürülebilirliği tartışma konusu olmuş ve borçlanmanın kontrol altına alınabilmesi için birtakım önlemler ve kemer sıkma politikaları uygulanmıştır. Bunun bir adım ilerisinde de devlet harcamaları kısıldığı için ekonomik daralma gerçekleşmiş bu da işsizliği arttıran bir diğer sebep olmuştur.

Biraz nicel verilerden de bahsedecek olursak halihazırda Yunanistan’da işsizlik oranı %20’ler dolayında iken genç işsizlik oranı ise %40 civarında. Görüldüğü üzere çok yüksek rakamlar. Bu olumsuzluklara ek olarak beklentilerin de negatif olması ekonomideki büyümenin önünde bir engel teşkil ederken işsizlik problemini de dolaylı olarak kronikleştirmektedir. Bu durum neticesinde Yunanistan genelinde gençlerin iş hayalleri farklı ülkelerde kuruluyor. Tabii bu durumda da göç kaçınılmaz oluyor maalesef.

Fakat şurada da bir çıkmaza giriyoruz yine! Yunan ekonomisinin bu borcun yükünden biraz dahi olsa çıkabilmesi için yüksek büyüme oranlarına, kalkınan bir ekonomiye daha spesifik konuşmak gerekirse sürdürülebilir bir gelişmeye kavuşması gerekir. Tüm bunları gerçekleştirmek için de nitelikli işgücüne ihtiyaç var! Ama dur! İşgücümüz, yani çalışabilecek nüfusumuz yurtdışına göç ediyor… Peki nasıl olacak tüm bunlar? İşgücü olmadan, nitelikli emek ülkeyi terk etmişken? Bunları düşünen var mı?

Bu mesele Yunanistan’ın reel bir problemi ve kronikleşme eğilimi olan bir sorun. Dolayısıyla iktidarın boş işleri bırakıp bu gibi hayatımızı derinden etkileyen konulara eğilmesi, çözüm önerileri geliştirmesi ve buna uygun politikalar üretmesi lazım. Lazım da nerde? Hadi gel de şimdi sayın Tsipras’ı eleştirme. Sıkıldım artık eleştirmekten…

Bu gidişle ülkede Başbakan Tsipras’la emekliler kalacak bir tek! Göç sorununun bir diğer olumsuz etkisi de bağımlı nüfusun artması. Burada ne oluyor tam olarak? Bakın! Bir ülkede toplam nüfustan çalışabilir durumdaki nüfusu çıkardığımız zaman bağımlı nüfusu buluyoruz. Çalışabilecek nüfus aynı zamanda bağımlı nüfusa bakmak zorunda. Gençlerin ülkeyi terk etmesi ülkede bağımlı nüfusun çalışabilecek durumda olan nüfusa nazaran artması demek oluyor, ki bu da devletin işini daha da zorlaştırıyor! Yani Ekonomi küçülürken devletin vergi geliri azalmakta ama emekli maaşları, sağlık harcamaları, sosyal yardımlar gibi kalemlerde de devletin bütçesine artı yük bindirmektedir.

Ekonomik krizi aşmak için formül belli; Ekonomik büyüme lazım. Tabii bu büyüme öncekiler gibi fos bir büyüme değil esaslı bir büyüme olmalı. Sürdürülebilir olmalı. Bunu için de nitelikli iş gücü lazım. İnnovasyon lazım, üretim lazım, fikir lazım…

Yoksa Sayın Tsipras emekli amcalarımın teyzelerimin  maaşından kestiğin üç kuruş parayla bu ülkenin beli doğrulmaz!