BİR UMUTTUR YAŞAM
Karamsarlık sardığında ruhumuzu, ümitsizlik kuşattığında dört bir yanımızı, karanlık gecenin ardından doğacak güneşi beklemek gibi mutsuzluklara rağmen mutluluğ

Karamsarlık sardığında ruhumuzu, ümitsizlik kuşattığında dört bir yanımızı, karanlık gecenin ardından doğacak güneşi beklemek gibi mutsuzluklara rağmen mutluluğu düşlemektir yaşam.
Düşer, vurulur, ağlar, yine de yaşarız, bir umuttur çünkü yaşam.
Hani o dayanılmaz anlarimizda, dayanamam dediğimiz zamanlarımızda, bize elini uzatan, elimizden tutan, o en kötü anlarda bile bizi yaşama bağlayan, umudun gülümseyen yüzü, sarıp sarmalayan sıcak kollarıdır yaşam.
Kendimizi bıraktığımız, her şeyi boşladığımız o dönemlerde ”haydi”! ”uyanma vakti” deyip, bizi önüne katan, düştüğümüzde elimizden tutup ayağa kaldıran, bitti dediğimiz anlarda, son dediğimiz zamanlarda yep yeni başlangıçlara göz kırpan, bir umuttur yaşam.
Acılarla boğulup nefessiz kaldığımızda, nefesimiz, tükenilmişliğimizde direnişimiz, yaralarımıza merhem, kırık kalplerimize bir teselliği, güçsüzlüğümüzde ise güçtür yaşam.
Yaşam sürecinde sevdiklerimizi toprağa verirken yep yeni canları kucaklayışımızın, mucizesidir yaşam.
Onun yüreğinde bulamadığımız aşkı, yitirdiğimiz ümidi, bambaşka bir kişinin kalbinde bulduğumuz hayattır yaşam.
Annesiz yapamam derken, annelik duygusunu bize tattıran, babamsız asla dediğimizde,” babacığım” diye seslenen çocuğumuzun bizi hayata bağlayan sevinç dolu hissi, hissiyattıdır yaşam.
Çocukken istediğimiz, düşlediğimiz, büyüme hevesi, kanımızın kaynadığı, gençlik hayallerimizin, ideallerimizin resmi, büyümenin geçen yıllarla ölçülmediği, bir tarafı hep çocuk kalan, kalbimizde hissettiğimiz mahsunluğun, savunmasızlığın, adıdır yaşam.
Değişik sıfatlarla, değişik sorumlulukların, her gün artarak omuzumuza yüklendiği, hayat mücadelesi içinde süre gelen, sürüp giden, yarınlardaki umudu hiç tükenmeyen, bir lokma ekmeğin peşinden koşmaktır yaşam.
Hani hiç bitmez sandığımız, nasıl başladığını bilmediğimiz, nerede sonlandırılacağını kestiremediğimiz, ömür deryasında, umut denizinde, pes etmeden ayakta durabilmek, hayatta kalabilmektir yaşam.
Her gün biraz daha eksilen ömrümüzden, bir sonraki günün daha iyi, daha güzel olacağına inanmaktır yaşam.
Yaşama sevincimizi tetikleyen, bizi hayata bağlayan, bir umuttur yaşam.