Bu memleketi kim(ler) yönetiyor?

Yunanistan Kilisesinin başı İeronimos, bir röportajında ‘Yunan Müslümanı olunamayacağını’ söyledi. Zamanında bunu söylediğimizde ırkçılıkla suçlanmıştık, fakat şimdi kendileri itiraf ediyorlar.

Muslüman kimliğinin Yunan Ortodoks kültürüyle örtüşmediğini, bunların bağdaşmadığını, çünkü ikisinin öz itibariyle farklı değer ve dinamiklere dayandığını ifade etmiştik. Bunu, İeronimos da dile getirdi. Yunanlılık, Müslümanı asimile edemiyor, dedi. Adamın derdi bu. Asimile etse sorun olmaz, demek istiyor ve aslında endişesini dile getiriyor. Müslümanların kalıcı olarak Yunanistan’da barındırılmasının onları asimile etmeyeceğini, tam aksine Yunanistan’ı Müslümanlaştıracağının altını çiziyor. Büyük endişelerinin özünde bu yatıyor. Avrupa ve Batılıların korkusu ve İslamofobik tavırları da bundan dolayıdır.

Aslında demek istediği şu: Yunan, Müslüman olursa, Yunan Kimliği yok olur. Çünkü Kilise’ye göre Yunan Kimliği Ortodokslukla beslenmekte ve ayakta kalmaktadır. Dolayısıyla Müslüman olan Yunanlı, zamanla Ortodoks kültüründen tamamen uzaklaşacak ve Yunan Kimliği ortadan kalkacaktır.

İeronimos’un bu açıklamalarıyla, ‘240 İmam Kanunu’nun Yunan dilinde İslam öğretme projesiyle neyi amaçladığını şimdi daha net bir şekilde anlaşılıyor. İbadet dili Ortodoks Yunancaya dönüştürülerek İslami Kimlik de dönüştürülmüş olacak. Azınlık olarak yıllardır Müslüman Türklere Yunanca dindersi ve camilerde Yunanca hutbe dayatarak ibadet dilimizi Ortodoks kültüründen beslenen Yunan diliyle yapmayı hedefleyen 240 imam kanununu bu yüzden lanetliyoruz.

Sabık Eğitim Bakanı Nikos Filis “Hiristiyanlar için din eğitimi müfredatını devlet ayarlasın. Kilise, devlet işlerine karışmasın” deyip bunu uygulamaya niyetlenince, Yunan Kilisesi ayaklandı. Hükümet ile Kilise arasında kavga büyüdü ve devlet krizi meydana geldi. İeronimos’un sadık uşağı ve hükümetin küçük ortağı radikal sağcı ANEL Partisi lideri ve Savunma Bakanı P. Kamenos: “Emret hükümeti düşüreyim” diyerek gündemi sarstı. Kilise bu şekilde Çipras’a aba altında sopa gösterdi ve Çipras da Filis’i görevden almak zorunda kaldı.  

Doğal olarak sol kesimler ve özellikle radikal solu temsil ettiğini iddia eden SİRİZA’nın tabanı bu durumdan çok rahatsız oldu ve “Bu memleketi kim yönetiyor?” sorusunu gündeme taşıdı.

Bu soruyu bu hafta “Efimerida ton sindakton” gazetesi yazarı Prof. Dimitris Psaras da köşe yazısına başlık yaptı ve yaşananları “siyasi bir cinayet” olarak adlandırarak bu durumun çağdaşlığı temsil ettiğini iddia eden bir Sol partinin siyasi hayatına vurulmuş kara bir leke olarak değerlendirdi. Psaras, bu siyasi skandaldan sonra şu cevaba ulaşıyor: Memleketi hükümet değil, “derin devlet” yönetiyor.

Prof. Psaras’a göre, “Bu memlekette bir ‘derin devlet’ var ve ne zaman onun kurduğu düzene dokunulacak olsa, hemen ayaklanıyor ve dokunmaya teşebbüs edenlerin fişini çekiyor.” Aynen Bakan Filis’e yaptığı gibi. Filis, Kilise’nin hışmına uğradıktan sonra Çipras geri adım attı ve İeronimos ile “düzende” değişiklik olmayacağı konusunda anlaştı. İşte Filis’e göre bu, onun “siyasi ölüm anlaşması” oldu. Nitekim ardından kabine değişikliğine gidilerek görevden alındı.  

Başpiskopos, daha doğrusu ‘derin devlet’ başkanı İeronimos, hükümetin kiliseye karışmasına tepki gösteriyor, ama bizim dini hayatımıza ve kurumlarımıza karışmasına sesi çıkmıyor. ‘Rahat bırakın Müslümanları, onların dini eğitimine, imamlarına karışmayın’ demiyor. Tam aksine, kilise olarak kendisi de Müslümanların dini hayatlarına müdahil oluyor. “Atina’da cami olmaz, acele etmeyelim diyor. Bu camiyi kim yönetecek ve ne öğretecek, bunlar aşırıcı, yani militan olabilir” diyor.  

Bu durumda aşırıcılık yapan kendileridir. Hiristiyan Ortodoks aşırıcılığı pompalayarak Yunan milletini fanatize ediyorlar. Yabancı ve İslam düşmanlığı telkin ederek Müslümanlar aleyhine tahrik ediyorlar. Irkçı Altın Şafak Örgütü de, Mitropolitlerin tahrikleriyle gaza gelerek Batı Trakya’da şube açıyor ve tehditler savuruyor. Bu ülkede Müslümanların başına bir şey gelse bu papazların vicdanı sızlar mı?

Avrupa da aynı. Bunun en büyük göstergesi de Avrupa’daki yabancı ve İslam düşmanlığıdır. Sığınmacılara karşı takınılan tavır ve izlenilen politika ortada. Sınırlara duvar örerek göçmenleri denizlerde boğduran, botlarını patlatarak kaderine ve ölüme terkeden bu zihniyettir.

Durum ortadayken İeronimos kalkmış Yunanistan’daki Müslümanlar hakkında ileri geri konuşuyor. Radikalizim ve aşırılıktan dem vuruyor. Sanki kendileri insanlığın zirvesi. Verdiği röportajda, “Yunan fakirler varken sığınmacılara yardım etmeyi uygun bulmadık”, “camiye ne gerek var?”, diyen ve hükümeti düşürmekle tehdit ederek adeta Altın Şafak’ın ve bir “derin mekanizma”nın başı gibi davranmıştır.

Ayıp diye bir şey var. Bu kadar kin, fitne, haset ve iftira din adamlığına yakışmaz. Bu tam bir radikalizim ve aşırıcılıktır. Kendi ayıplarını, vahşet ve gericiliklerini örtbas etmek için var güçleriyle İslam'a ve Müslümanlara çamur atıyorlar. Ömürleri boyunca yaptıkları doğru dürüst başka bir şey oldu mu bilmem. Varsa yoksa Türk ve İslam düşmanlığı.

Yunanistan’daki Müslümanları aşırıcılık, radikalizm, gericilik ve terörizimle suçlayarak hedef haline getirenler, arasıra aynaya baksın.  

Netice-i kelam: Demek ki, Yunanistan’ı hükümetler değil, “derin devlet” yönetiyor. Bu derin devletin başında da Başpiskopos bulunuyor. Onun arkasında da başka güçler var mı, varsa kimlerin olabileceğini bir başka zaman ele alırız.