Edepli Olmak

Edebiyat dil ile yapılan bir sanattır. Ben de Türk Dili ve Edebiyatı bölümü öğrencisi olarak bugün en güçlü silahım olan kalemimle kelimenin, sözün gücünü anlatmaya çalışacağım.

Sözün gücü insanı ancak kendine getirebilecek. Sözler var insanın kulağının içinden geçmez. Sözler var beyni alt üst eder. Sözler var insanı hasta eder. Öyle güzel sözler de vardır ki insanı uçurur. Sözlerin gücü kelimelerde gizli...

New York'un Brooklyn köprüsünde kör bir adam dileniyordu. Bir gün bu dilencinin önüne bir adam geldi:

"Sen günde ne kadar kazanıyorsun?" dedi.

Dilenci "5$ zor topluyorum" dedi.

Dilencinin göğsündeki tabelada  'doğuştan körüm, yardım edin' yazıyordu. Onun yanına giden adam tabelayı ters çevirdi ve başka bir şeyler yazdı. "15 gün sonra tekrar geleceğim, konuşuruz" dedi.

Dilencinin ertesi günü topladığı para 30 katına çıktı. On beş gün sonra adam geldi. Dilenci adama "olağan üstü bir şey oldu, sen tabelaya ne yazdın ki?" dedi.

Adam "çok basit" dedi. Ben onun arkasına 'BAHAR GELİYOR  AMA BEN NE YAZIK Kİ ONU GÖREMEYECEĞİM' yazdım.

Ne oldu?

Sözün gücü. İnsanlar etkilendiler. Beyinleri bu etkiyle bir takım salgılar üretti. Vicdanları harekete geçti ve içlerindeki iyilik duygusu aktive oldu kelimelerin gücünden.

Güzel söz güçlüymüş. Basit kelimelerin yapamadığı şeyi yapıyormuş.

Kelimeleriniz güçlüyse güçlüsünüz. Kelimeleriniz yoksa insan anlamı olarak yoksunuz.

Yeri gelmişken bir deneyden daha bahsetmek istiyorum.

Masuri Emoto diye Japon bir bilim adamı suyu donduruyor. Ve tekrar onu ısıtarak eksi dört derecesine getiriyor. Su kristalleri elde ediyor..

Sonra bu kristallerin üzerine bazı kelimeler, cümleler kullanıyor. Bunlara lanet okuduktan sonra bakıyor ki biçimi bozuluyor. Güzel kelimeler kullanınca tam tersi.

Şimdi insanın 4/3 ünün su olduğunu düşünürsek insan bu çeşit kötü kelimelere maruz kalınca ne olur?

Kelimeler neden bu kadar önemli?

İnsan eksik yaratılmış bir varlık olmamasına rağmen unutamaz tam olarak. Affedebilir; ancak o sözden önceki insan yoktur karşısında.

Uzmanlar kelimeleri üç gruba ayırmış.

1) Nötr kelimeler: Yüksüz kelimeler. İnsanı etkilemeyen kelimeler. Bozacak bir yük de yoktur bunlarda.

Örnek: Normal, masa, tahta, halı, gün...

2) Zayıflatıcı kelimeler: Negatif titreşim içeren kelimeler. Bozucu kelimeler, moral bozan kelimeler.

Örnek: Şerefsiz, alçak, aptal, yaramaz, korkak, kıskanç, lanet, kötü, şeytan, ayrılık, kan, acı, tokat, kızmak, kaybolmak...

Çocuklara kaybolmakla ilgili masallar anlatılır ya, çocuğa çok kötü bir etki eder. Çocuğu öldürmektir bu. Çocukların en çok korktuğu şeydir annelerini kaybetmek.

3) Güçlü kelimeler: Bunlar da insanı harekete geçiren pozitif yüklü kelimeler.

Örnek: Büyük, şimdi, hızlı, harika, sevgi, saygı, barış, bedava (reklamlarda özellikle), şok, çok iyi, aferin, tebrik ederim "bu yaptığın çok hoşuna gitti" (alkış), selam, devam, cennet, melek...

Hikaye bu ya, kimsesi olmayan bir kız vardı. Yetimdi, üzgündü ve yürüyordu. Bir gün bir kelebeğin bir çalıya takıldığını gördü. Sonra kızcağız onu çok dikkatli bir şekilde kurtardı. Ve kelebek kaçacağı yerde kızın omzuna gidip kondu ona "çok iyisin, ne yapabilirim senin için?"dedi...

Kız "mutluluk istiyorum, göğsümün daralmasından kurtulmak istiyorum" dedi.

Kelebek kızın kulağına bir şeyler fısıldadı ve gitti. Yarınki gün yine geldi yine bir şeyler fısıldadı. Bir ay bu git gel devam etti.

Kızda değişiklik başladı, artık mutluydu. Yaşlandı ve komşuları bize bu işin sırrını öğret dediler. Kelebeği anlattı onlara bana kelimeler öğretti dedi.

Kelebek bana dedi ki "Ne kadar yaşlı olursan ol, ne kadar güçsüz hissedersen hisset kendini ister fakir ol, mutlaka sana ihtiyacı olan biri olacaktır."

Sır budur. Bir de  size öğrettiğim o güzel kelimeleri insanlara kullanırsanız kesin mutlu olacaksın dedi...

Dünyadaki canlıların en değerlisi insansa, insanların en değerlisi edepli olandır. Edepli olmanın ilk koşulu kelimeyse, ikincisi sözdür.

Bir bilgenin dediği gibi "sevdiklerinize gül verin gülünüz yoksa gülüverin" Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler bulalım...

İnsan önce kendine saygı duymalıdır. Fikirleriyle barışık olmalıdır. Doğruluktan şaşmamalıdır. Durup dururken fikir değiştiren, bugün beyaz dediğine yarın siyah diyeni kimse alkışlamaz. İnsan kendine olan saygısını başkalarına saygı duyarak pekiştirir. Başkasının arkasından konuşmamalı, kimsenin kalbini kırmamalı, kötü söz söylememelidir.